30 Haziran 2009 Salı

Little Children


Bu film diyordur ki belki de, çocuk yapmak büyük sorumluluk. Kendi çocukluğunuzun bittiğinden emin olmanız lazım, yeni bir hayatı başlatacak ve de devam ettirecek kadar tamamladınız mı kendinizinkini? Başka birini mükkemmel bulabilecek kadar sevdiniz mi kendinizi? Çünkü şimdi, bütün karar cümlelerinizin gizli öznesi bir parçanız var, büyürken sizin yaptıklarınızın etkisini, illa ki, yanında taşıyan.
Aile bağlarından bahsediyor bu film, evet; ama yanlızca sorumluluk kelimesinin çerçevesi içinde. Birden bire içinde bulmuşsanız da kendinizi, "geçmişinizi değiştiremezsiniz ama geleceğiniz sizin elinizde". Ve eğer bir aile kelimesinin harflerinden birini oluşturuyorsanız, o gelecek bütün kelimenin geleceği. Bir çocuk gibi, kendi şekerinizi, yalnız kendi şekerinizi isteyemezsiniz. Büyümeniz gerek, artık ağlayamazsınız komşunun çocuğunun şekerleri için.

Bu filmin büyümemiş çocukları ise, cevapları kabul etmeyen, 'e bu da böyle işte' cümlelerini anlamayan ve hep neden daha fazlasını alamayacağını soran çocuklar. Sokak lambası, sinekleri çektiği gibi çekebiliyor onları.
Kimin büyümesi gerektiği bize düşmez elbette. Kime 'vazgeç sorularından' diyebiliriz ki. Bir çocuk hep sorar; neden?
Fakat burda bunu tartışmıyoruz biz. Bizim çocuklarımız büyümeliler, şimdi evdeki çocuk onlar değiller çünkü. Bunun bilincinde olmaları gerektikleri, bu filmde kocaman puntolarla yazdığımız. Bu kesin. Bu arkaplanda.
Şimdi, sadece, ortalığı güzelce temizleyecek birini bulmamız gerekiyor.

Brad'in, ayrılık mektubunu komidine hiç bırakmaması, cebinde saklaması, erkek olduğu için veya sevmediği için değil (sevmek kelime haliyle tartışmalı ya da. kandırdığı için değil diyelim). Sadece, asıl neyi aradığını ve neyden kaçtığını biliyor o. Merdivenler var atlaması gereken, sadece bir kez. Ondan sonra barışabilir geleceği ile, ondan sonra verebilir kendini kelimenin diğer harflerine.
Onu suçlayamayız bunun için, sorularını bir taneye indirebildiği için. Ya da, onu da sonunda cevaplayabildiği için. Ortalığı temizleyecek olan o değil.
Tesadüf mü peki, evde onu bekleyen güzel bir karısı olanın ve fedakarlık yapmak “zorunda” olmayanın Brad olması? Tek bir sorusu vardı Brad’in; cevaplandı. Sarah’nın ise, daha tam cümlelere bile dökemediği soruları var, bir türlü elde edemediği şekerleri. Yaşayamadığı cümleler var, kitaplarda altını çizdiği. Ama önemli olan, bir tek şeyle cevaplayabileceğimiz herşeyi; ortalığı güzelce temizlemesi gereken o.
Fedakarlık yapması gereken.
Anne.
Aile kelimesinin kadın harfi.

Hiç yorum yok: