seni de unutacağım diye haykıracaksın sevdiğinin yüzüne. çünkü, bir saniye olsun düşünmemek için uykudan bayılıncaya kadar yatağına yatmayan sen, sabahları hep aynı düşle uyanmadığını fark edeceksin bir gün. ellerini kanata kanata, duvarların yıkılıp, geri gelmeyeceklerin geri gelmesini bekleyen sen; bir film gibi, bir hikaye gibi anlatabileceksin acını. ağlasan da, çırpınsan da, çığlık çığlık atsan da kendini sokaklara, sırası geldiğinde, hatırladığında; anlatabileceksin sonuçta. "ilk kez birine sen dedim" diyeceksin, "ilk 'sen'imdi o benim, ve şimdi sen, başka bir imkansızlık içinde, beni dinliyorsun, ilk acımı anlatırken. ve ellerini bile doğru dürüst hatırlamıyorum onun, anlatırken şimdi, bu gece, acımı hatırlıyorum evet, acımı hatırlıyorum biraz. ama bir gün, onu da hatırlamayacağım." Ve ekleyeceksin belki de, "anlatıyorum sana, şimdi. çünkü seni de hatırlamayacağım."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder