İçimde, kelimeler.
En güneşli sahnelerde, içimde hüzün olması, alamayacağım iyi dileklerin habercisi. Yazılabilecek ve yazılmış bütün hikayelerin acı toplamı; günlerin sayılıp bitmesinin, sayıların son bulacağının göstergesi olduğu sadece. izleri ise hep kalıcı. Bir taraftan, bunlar, işte o hikayeler-çoğul ekiyle. Biter ve yeniden başlarlar. Ve bu gerçek de, rengi bu filmin.
Bir taraftansa, bütün hikayeler böyle değil, çünkü benim öznesi olmadığım ne güzel cümleler var kurulan. Bunun çelişkisi, aynı üç harfli kelimeye, hem inançsızlığın hem inanmanın nedeni. Aynı anda, farklı kişilerde. Açıklaması ise, yok. Aynı hikayenin birden fazla başrolü olmasının sonucu işte.
1 yorum:
Her hikayenin öznesi farklı fakat yaşananlar bi o kadar nedense hep aynı... İnanmak isterken aynı anda da inancını kaybetmek... Ne diyim heyhat yalnız değildir aslında ne Tom ne Summer. Bir başka bedenlerde can bulur, nice hikayeler başlar biter ve yeniden başlar böylece...
Yorum Gönder